Kamusal Alanda “AŞK” Başkadır

Sen bana çalınan özgürlüğümü verdin,
Ve ben seni nasıl sevmezdim?

Seni görür görmez âşık olacağıma adım kadar emindim

Şekli şemali ne olursa olsun razıyım Rabbim dedim

O ki; benim sana ulaşmama vesile olacak

Varsın yakışıklı olmasın, razıyım Rabbim!
....................

Evet, işte karşımdaki sendin

Nasıl tanıyamamazlık ederdim?

Kamusal alanlara inat orada dimdiktin…

Ve inadına özgürlüktün benim için

Biliyordum ve biliyordun

Kampüste özgürlüğümün sadece seninleyken başlayıp bittiğini

Ve ben en çok özgürlüğümü sevecektim sende

Seninleyken dünya dertleri varamazdı yanımıza

Kampüsün debdebesine inat öyle sakindin, huzur verirdin

Kabeyi önümüze alır, Kur’an ile meşk ederdik

Ben okurdum, sen dinlerdin…

Sıradan bir mahalle aşkına benzemezdi bizimkisi,
Kamusal alanda sevmek kolay değildi!

Ama ben her şeye rağmen seni sevmeye yemin etmiştim,

Sevmek suçsa eğer cezamı çekerim rektör beyim…

O yüzden;

Seninle buluşmaya gelirken ayağımın çamurlara bulanmasını,

Farkında olmadan geçirdiğimiz güzel dakikaların ardından derse geç kalışımı,

Yanına abdestli gelmek için girdiğim o izbe yeri,

Hiç dert edinmedim…

Sevgi, sevgilinin yolunda çekilen çile değil miydi?

Seni uzaktan seyrederdim bazen, saatlerce

Bir ( ا ) gibi asil, ( و )gibi mütevazı görünürdün gözüme,

Dört sene önce, yırtık elbiseler içindeyken de,

Şimdi takım elbiseliyken de, hep aynıydı anlamın bende…

....................

Zaman ne de çabuk geçiyor mona,..

Kırgın kırgın bakma yüzüme,

Mezun oluyorum işte,

Gidiyorum…

Sıradan bir mahalle aşkına benzemezdi bizimkisi,
Kamusal alanda sevmek kolay değildi

Sen bana çalınan özgürlüğümü verdin,
Ve ben seni nasıl sevmezdim?

Beni unutma Sakarya Üniversitesinin Yakışıklı Kampus Camii…

Not: Kamusal alanın kasvetinden boğulup, kendimi attığım ve her zaman huzur bulduğum o camiyi nasıl sevemezdim?