işte insan

Duydukların, bir yanlış anlamanın sonucu, yanlış ve eksik bir anlayışın.

Başkalarının günahıyla aziz olamazsın der Çehov.

Kendi re’yini kullanacaksın demek ki.

Ve kendi rüyetine dayanacaksın.

Güvenme o halde başkalarının düşlerine. Kendi düşünle amel et, seni sana gösterebilecek bir düşle.

Kimbilir, belki de bir tek düşle.

Duymadın mı, önce mücahede, sonra müşahede buyurmuş Şeyh-i Ekber.

Kavga etmedikçe kendini tanıyamazsın. Kendini karşına almadıkça.

Kendini, yani tüm dünyayı.

Tevbe edebileceğin günahların varsa, ne mutlu sana! Kendisinden dönebileceğin, vazgeçebileceğin, yaptığına pişman olacağın günahların, ama senin günahların, sana mahsus günahların, yapamayacağını zannettiklerin ama yaptıkların.

Tevbe etmek demek, ayağa kalkmak demek, her düşüşünde yeniden kalkmak.

Düşüşlerin, yolda oluşunun alâmeti. Düşe kalka yürüyüşünün. İnsan oluşunun.

Düşmekten korkmamalısın o hâlde. Korkacaksan, ayağa kalkamamaktan kork!

Düşersen, ayağa kalkmaktan kaçınma! Düş, ama her defasında yeniden kalk!

Günahların da senin, tevbelerin de.

Düşüşlerinle kemâle ereceksin, ve günahlarından dönüşlerinle.

Noksanlarınla, eksiklerinle, yetersizliklerinle âlemin kemâline katkıda bulunacaksın.

Noksan olmayaydın âlem noksan olurdu, senden, senin eksiklerinden, noksanlarından, yetersizliklerinden mahrum kalırdı.

Düşmedikçe kalkamazsın.

Günah işlemedikçe tevbe edemezsin.

Sözün özü, bağışlamadıkça bağışlanamazsın.

Musil’in şu sözünü hatırla:

Herkesin, yaptığı işlerde masum olduğu ikinci bir vatanı vardır.Haklılaştırmadan, kendini temize çıkarmadan içinde rahat edemeyeceğin yapma(cık) adaları boşver de sen, içinde yanmaktan gocunmayacağın öz vatanında ikamet etmeyi sürdür. Cehenneminde. Kendi ateşinde. Kendi günahların sebebiyle. Kendin için.

 dücane cündioğlu

söylemediklerimiz

birisine söylemeyeceğimiz şeylere sahip olduğumuzda

ancak o zaman

bizden birşeyler olabilir.

tıpkı bu

yazdıkları ile değil

yırttıkları ile yazar olanların

oldukları gibi...

!?'^+&%_---+$£{

CACIK