29 Haziran 2014 Pazar

Ramazan ve Af!

Bu ramazan kendime ufak da olsa hedefler koydum.
Mesela geçen Ramazan uyguladığım "restoran iftarına hayır"  formunu sürdürmek niyetim.Ramazanın bir ruhu var ve biz o ruhtan giderek uzaklaşmaya çabalıyoruz adeta.Ne de olsa o kadar aç kalıyoruz ya her şeyin en güzelini yiyip içmek, en güzel şekilde eğlenmek hakkımız.
Biz yok muyuz biz.
Ne kadar önemli ne kadar değerliyiz.
Biz olmasak ne olurdu dünya.
Semirmiş egolarımız.
Diğer hedefim her akşam teravih namazı kılmak.
İftarda az yemek, çorba içtikten sonra akşam namazını az dolu mideyle kılmak.
İftarda ağır şeyler yememek, teravih namazını rahat kılmak.
Bunun gibi şeyler.
Bir şeyler yapmayı boş verdikçe, yapmamız gereken en temel ritüelleri bile yapmak nefsimize ağır gelmeye başlıyor.
Mesela bu ramazan daha az konuşup daha fazla düşünmek. Önceden belirlediğimiz iki kitabı ibadet aşkıyla okuyup bitirmek.
Hedef koymak kadar hedefe ulaşıp sonuç almak da önemli.
Bu hedeflere ulaştığımızda, Rabbimiz bize çok daha fazlasını lütfedecektir. Buna şüphe yok.
Allah'ım hedef koymakta ve o hedeflere erişmekte bana yardımcı ol.
Günahım dağlar kadar, bu günah yükü altında ezdirme, affet Allah'ım.
Günah işlemek bizim azgınlığımızdan, affetmek ise senin şanındandır.
Sana yakışan, bizim kurtuluşumuzdur.
Umulur ki, bu hedefler bir zerre olsun bağışlanmamıza vesile olur,
Ya Rab!

Hiç yorum yok: